Chcę pomagać dzieciom w Afryce! – Pomagam dzieciom w Ugandzie!

Dzieci z Ugandy podczas nauki

Zwykła ludzka solidarność i wrażliwość na potrzeby drugiego człowieka oraz natura Kościoła, który opiekuje się najbardziej potrzebującymi, również znajdującymi się na różnych kontynentach świata, nie pozwala nam stać bezczynnie i patrzeć, już nie tylko na biedę, ale na głód i towarzyszącą mu śmierć. Nie pozwala nam na przemilczenie i bierność wobec dzieci i sierot, którym złotówka wydawana w naszej rzeczywistości - często bez zastanowienia - ratuje życie.

Formy pomocy

  • Adopcja na odległość – polega na wzięciu odpowiedzialności za dziecko żyjące w Ugandzie z którym będzie możliwość utrzymywania kontaktu listownego. W rzeczywistości całkowite miesięczne utrzymanie dziecka kształtuje się w wysokości 100zł. Przekazywane środki na konto z dopiskiem: "Adopcja na odległość" zostaną przekazane na rzecz oczekującego w kolejce dziecka.
  • Dzieci Polskie – Dzieciom Ugandyjskim. Możliwość przekazania środków finansowych zebranych w trakcie zbiórek i akcji zorganizowanych przez dzieci i młodzież w swoich szkołach, klubach, wśród przyjaciół i znajomych.
  • Szkoła w Ugandzie – wsparcie finansowe szkoły podstawowej w Matudze wybudowanej w 2012 r. przy misji Franciszkanów w Ugandzie. Szkoła może pomieścić 700 uczniów. Niestety nie może być w pełni wykorzystana z uwagi na brak wyposażenia (tablice, ławki, urządzenia, itp.).
  • Dzieci Ugandy – możliwość przekazywania dowolnych środków finansowych na konto, na wszystkie zadania prowadzone na rzecz dzieci ugandyjskich.

Każda złotówka jest na wagę złota, bo możemy uczynić przez nią więcej dobra w Afryce niż potrafimy sobie wyobrazić!

Dzieci z Ugandy przed chatą

Toruńskie Centrum Caritas
Ul. Szosa Bydgoska 1a
87-100 Toruń

Nr konta:
94 1020 5011 0000 9702 0012 9601

Z dopiskiem w zależności od woli ofiarodawcy:

  • Adopcja na odległość
  • Dzieci Polskie – Dzieciom Ugandyjskim
  • Dzieci Ugandy
  • Szkoła w Ugandzie

Toruńskie Centrum Caritas jest w ścisłym kontakcie z placówkami pomagającymi dzieciom w Ugandzie, nasza rola polega na umożliwieniu i sprawnym przeprowadzaniu pomocy.

W przypadku pytań prosimy dzwonić, bądź pisać:
Tel: +48 668 122 954; 668 122 959;
e-mail: torunskiecentrum@caritas.pl

Życie w Ugandzie w kilku słowach

Dwójka dzieci z Ugandy

Toruńskie Centrum Caritas dzięki ludziom dobrej woli pomaga Ugandzie, krajowi leżącemu na równiku, we wschodniej Afryce. Chodź Ugandyjczycy różnią się od siebie przynależnością do plemienia, zwyczajami, mówią w różnych dialektach (jest ich około 100), to mają jednak wiele wspólnych cech: życzliwość, szacunek, uśmiech, otwartość i poczucie więzi rodzinnych.

Dla Europejczyka doświadczenie tak pozytywnego usposobienia jest bardzo uderzające, tym bardziej gdy równie silnym doświadczeniem jest wszech obecna bieda, której na kontynencie europejskim w takim wymiarze nie można spotkać. Niedostatek materialny obecny pod każdym względem ocierający się o głód to obraz, który wyciska w pamięci człowieka niezatarte znamię, spotęgowane świadomością, iż problemy te dotykają głównie dzieci. Uganda liczy przeszło 34 miliony ludzi z czego 20 milionów to dzieci i młodzież poniżej 18 roku życia.

Język angielski jest językiem narodowym tego Kraju, jednak władają nim tylko ci, którzy mają możliwość uczęszczania do szkoły, problem ten dotyka około 70 proc. dzieci i młodzieży. Wśród najmłodszej grupy mieszkańców Ugandy 2 miliony to sieroty, którymi nikt się nie zajmuje. Kościół Katolicki często stanowi dla nich jedyną nadzieję. Wypełniając swoją misję głoszenia Słowa Bożego jednocześnie organizuje szkoły, miejsca schronienia i zamieszkania, pomoc medyczną i materialną, stwarza warunki do godnego życia i śmierci. W ten sposób sprawia, że głoszone Słowo jest "Słowem Żywym", które "wydaje owoc".

Głównymi niebezpieczeństwami jakie czyhają na Ugandyjczyków to choroby: Malaria, AIDS i Gruźlica, tym groźniejsze, że nie są powstrzymywane czy zwalczane środkami medycznymi, których w Ugandzie brakuje. Chodź nie rozwiążemy wszystkich tych problemów, to jednak możemy je unieść, wpłynąć i próbować je rozwiązać. Możemy mieć udział w:

  • nakarmieniu cierpiącego na głód dziecka,
  • dania mu dachu nad głową,
  • opatrzenia ran i zaoferowania środków medycznych,
  • zapewnienia edukacji,
  • a nawet stworzeniu warunki na godną śmierć

Galeria zdjęć

Zachęcamy do przejrzenia galerii z pobytu ks. Jarka w Ugandzie.